Hoe denk ik

Hoe denk ik? is de vraag die ieder mens zichzelf zou kunnen stellen. Want daar komt alles uit voort, ieder gedrag – positief danwel negatief – en deze vraag wordt in de samenleving niet gesteld. Naast mijn werk ben ik met maar één essentiële vraag bezig en dat is: hoe denkt de mens? En daaruit voortvloeiend: hoe doet de mens, hoe denk ik, hoe denkt de ander, hoe denken we samen en hoe werkt het denken?

Ik ben nogal diep in deze materie gedoken en heb conclusies getrokken, die ‘leerbaar’ zijn voor alle mensen en die in samenhang staan tot een gezondere, betere samenleving. Ik nodig u uit mijn bevindingen te lezen en zoek ‘denksamenwerking’. De rode draad in mijn verhaal is kennis over hoe de hersenen werken en het man-vrouwverschil.

Ik heb een denkfilosofie ontwikkeld, die ik mijn ABC noem.

A: Denken versus voelen
B: Realiteit versus fictie
C: De oerbehoeften van de mens: eten, drinken, seks, slapen.

Mohammed B. deed een uitspraak in de rechtbank, die bij mij insloeg als een bom, namelijk: ‘Ik bid iedere dag tot mijn God, dat mijn denken maar niet zal veranderen.’ Ooit bij iemand opgevallen wat dat inhoudt? Dat is de kern van de ellende: vastzittende hersenen. We hebben het steeds over onze kenniseconomie, maar hoe we als mens in basis denken, weet de massa niet eens. Kenniseconomie is mensen leren hoe ze vakmatig dingen kunnen doen ten behoeve van de economie. Maar waar het in de kern als mens om gaat, daar hebben we het niet over.

Veel mensen zitten vast in hun denken en gaan voor hun eigen belang. Mijn denken is vrij en bij nieuwe informatie kan ik mijn denken bijstellen. Dat komt doordat ik geleerd heb kennis te vergaren en wijzer te worden en niet uitga van mijn vastgeroest denken. Mijn denken is altijd soepel en ik ben in staat mijn denken bij te stellen.

Mensen krijgen door opvoeding een script aangemeten. Dat kan ‘vrij denken’ zijn, maar ook christelijk, hindoe, moslim, boeddha, etc. Het denkscript is aangelegd en de mens is geprogrammeerd in hoe hij denkt. Als iemand het eigen denken van een ander ter discussie stelt en dat op een vervelende manier doet, dan wordt diegene boos. Die boosheid kan omslaan in haat en de haat kan leiden tot de dood.

Vergelijk het denken van mensen met computers. Een computer programmeer je met software (opvoeding) en de één heeft een sterke firewall in de software zitten tegen bijvoorbeeld seks, de ander juist weer niet. Neem het westers denken en het denken in het Midden-Oosten en maak daarvan twee computers: een MAC en een Windows computer. Als overheid roep je vervolgens op om te integreren. Maar beide computers kunnen niet integreren, want het zijn verschillend geprogrammeerde softwaremachines (denkscripts). De MAC en Windows kunnen pas integreren, als de software (het denken) aan beide zijden wordt aangepast. Probleem hierbij is, dat beide computers een beveiliging ingebouwd hebben gekregen in hun ‘denk-BIOS’ en dat is dat die eenmaal geprogrammeerde mens de eigen software beschermt met antivirusprogramma’s, firewalls, etc. Extra probleem is, dat bij sommige denkprogrammeringen de beveiligingsniveaus zo hoog zijn ingesteld, dat als je die probeert te veranderen, dat in hun denken van God niet mag. Dat is in hun software ingebakken en ook vaak bij wet verboden. Gooi een stapel MAC’s en een stapel Windows-computers op een hoop (samenleving) en zeg: ‘Integreer’. Dat werkt dus niet. Je dient mensen eerst op denkniveau te bereiken om over de software te praten.

In Nederland zie ik hoe mijn ABC niet geleerd mag worden aan de massa, want dan is de massa minder makkelijk te manipuleren in het denken. Manipuleren mag wel, maar echt leren hoe de hersenen werken, mag niet. De massa is de grondbeginselen kwijt van hoe de grondbehoefte van de mens is en is geprogrammeerd om een goede ‘consument’ te zijn en veel te kopen en schulden te maken, zodat aandeelhouders steeds rijker worden en de gewone mens in verwarring raakt en bang wordt of hij zijn hypotheek nog wel kan betalen, hetgeen spanningen en dus korte lontjes geeft. Het gaat allemaal over het denken.

A. Denken versus voelen

In de samenleving, de financiële wereld, relaties en ook binnen het eigen denken gaat het om de balans. De mens heeft twee hersenhelften – een linker- en een rechterhersenhelft – die samenwerken en in balans dienen te zijn. Vergelijk de hersenen met de harde schijf van een computer. Die kan je ook verdelen in twee partities. Op de harde schijf is ruimte om bits en bytes op te slaan, in de menselijke hersenen zijn dat de vele miljoenen hersencellen. Nieuwe informatie komt binnen in de ene hersenhelft, de meer rationele kant, en wat je over wilt houden, gaat naar de andere hersenhelft, meer de gevoelskant, en die nieuwe informatie pingpongt op en neer. Wat nuttig lijkt, blijft hangen in de software van de hersenen en dat wordt uiteindelijk opgeteld je denkscript.

Mag een persoon zich niet autonoom ontwikkelen, omdat er denkscripts worden aangeleerd die niet bij hem passen, dan kan bepaalde nieuwe leerstof niet binnenkomen doordat de antivirussoftware in werking treedt of doordat die mens het wel weet, maar het niet mag en dus achter de firewall is weggestopt. Afhankelijk van hoe de mens geprogrammeerd is in zijn denken, houdt hij achter de firewall vrije gebieden of verdrukte bestanden over. Is de tegenstelling tussen zijn natuur en hoe hij vanuit traditie is aangeleerd te zijn te groot, dan gaat hij dat verboden deel onzichtbaar maken voor anderen en uiteindelijk ook voor zichzelf.

Er dient een balans te zijn tussen de gevoelskant en de rationele kant. De gevoelens van de mens komen voort uit het eigen denken, oftewel de manier waarop het denkscript van een persoon gestalte heeft gekregen. De balans in het denken, het gebruik maken van voorhanden zijnde kennis is waar het om gaat, maar wat niet gebeurt. Onderwijs als kenniseconomie, daar wringt de schoen. Zorg eerst, dat de basis van denken stabiel is en laat mensen nadenken over hoe ze denken.

B. Realiteit versus fictie

In de basis is er geen enkel verschil tussen mensen, of ze nu geel, zwart of blank zijn. Het verschil zit alleen in de programmering van het denken, dat kinderen meekrijgen van hun ouders, geloofsinstellingen en plaatselijke cultuur. Kijk eens naar adoptiekinderen uit Haïti, die in een Nederlands gezin opgroeien. Dat zijn honderd procent Nederlandse kinderen in hun gedragingen, alleen hebben ze een Haïtiaans uiterlijk.

Of kijk naar landsgrenzen. Die bestaan niet echt, de lijnen zijn niet te zien, want grenzen zijn fictie. Nederland is niet grijpbaar, noch tastbaar. Het is een fictie op basis van gemaakte afspraken. Nederland kun je niet vasthouden, noch omarmen. Het is een bedenksel van eeuwen terug, dat maakt dat een begrensd gebied bestuurbaar is en aan mensen die dat zoeken, macht geeft over gebieden en onderdanen. En als iedereen dat gelooft, hebben de machthebbers meer mogelijkheden om zich te verrijken.

Net als Nederland een bedenksel is dat je niet kunt vastpakken, is de Nederlander ook niets meer noch minder dan een individu die tot het denksysteem van wat we Nederland noemen is toegelaten. De algemene ontwikkeling van mensen heeft met kennis te maken, vooral met reeds opgedane kennis over de geschiedenis. De enige realiteit die een mens heeft, is het ‘nu’. Morgen is fictie. Het is goed om over morgen na te denken, maar de kennis zit in het verleden. De geschiedenis vergeten, geeft herhaling van fouten.

Het onderwijs en de overheid vormen denkscripts bij mensen die niet meer basaal goed nadenken. Mensen moeten vooral goede consumenten zijn. Ze moeten niet te veel nadenken en hun kennis moet vooral productgericht zijn. De basiskennis van een sociaal mens zijn, is al decennia niet meer relevant, omdat de economie bovenaan de samenleving staat. Alles draait om geld en alles staat ten dienste van de machthebbers. Als bestuurders niet nadenken vanuit het algemeen belang, maar vanuit aangeleerd denkscript vanuit hun eigen belang, hun eigen carrière, dan krijg je een land als Nederland, zoals we dat nu kennen.

Wie regeert Nederland? Is dat de politiek of zijn dat de media? De marktwerking regeert de media. De één schreeuwt nog harder dan de ander. Journalistiek is er nagenoeg geen diepgang meer. Iedereen verkondigt zijn mening vanuit zijn denkscript en die denkscripts zijn meestal gevormd vanuit het denken vanuit het eigen bureaublad. Politici schreeuwen om te scoren en politici worden overschreeuwd door journalisten en hun scoringsdrang. De politiek reageert op de media en daarachter weer op de angst die de minder nadenkende burger krijgt op basis van de scoringsdrift van de media. Fatsoen is er niet meer en de politiek laat zich dat welgevallen en de media en de politiek samen zijn het goede voorbeeld van hoe het denkscript van de jongere generatie wordt gevormd. Wijs dus niet naar het gedrag van de jeugd, want de jeugd leeft naar het voorbeeld van de ouderen. Zo werkt dat al eeuwen.

Kern is dat mensen sinds decennia een denkscript aangepast krijgen om vanuit het eigen bureaublad te denken, omdat de overheid niet anders doet, terwijl het denken geleerd zou kunnen worden vanuit breder denken naar het breder belang van de samenleving als geheel. Neem bijvoorbeeld de massale zwaarlijvigheid. Supermarkten willen zo veel mogelijk geld verdienen en zetten voor het minder nadenkend volk de producten die het meest opbrengen op de schappen die het meest opvallen. Heel vaak is dat ongezond voedsel. De overheid vindt dat prima, maar roept aan de andere kant mensen op niet te dik te worden vanwege de gezondheidszorg. De burger heeft zijn eigen verantwoordelijkheid, maar waarom leer je het volk dan niet de simpele basisbegrippen? Of zet je als supermarktketen de gezonde producten op de beste zichtplanken? Dat doen ze niet, want dat levert minder geld op. Had ik in mijn jeugd een gezond voedingspatroon aangeleerd in mijn denkscript, dan had ik geen vetcellen opgebouwd. Dat veranderen kun je doen in het onderwijs met het juist programmeren van het denken van de mens.

C. Oerbehoeften van de mens: eten, drinken, seks, slapen

Alles waar we mee bezig zijn, is gerelateerd aan de vier grondbehoeften van de mens: eten, drinken, seks en slapen. Daaraan heb ik de volgende stelling gehangen: de mens is een seksueel wezen. Dat kan lastig zijn, want dat gevoel komt steeds terug, die behoefte aan bevrediging. De vorm die algemeen geaccepteerd is als de enige nette manier van deze seksuele bevrediging, is de vaste relatie, het heteroseksuele huwelijk. Dat komt voort uit het doorgegeven scriptdenken.

Mensen gaan meestal een relatie aan, omdat ze van elkaar houden. Toch komt binnen een relatie vreemdgaan veel voor, wat leidt tot relationele problemen en scheidingen. Mijn idee is dat mensen onderbewust trouwen om een legitieme manier te hebben om hun steeds wederkerende seksuele behoeften te bevredigen. Oftewel, de meeste relaties blijken onder het motto van liefde seks als basis te hebben vanuit overgenomen scriptdenken. Maar als mensen liefhebben en een van hen gaat vreemd, waarom vermoorden partners elkaar dan in het uiterste geval? Wat is liefde dan?

Liefde is voor veel mensen slechts een gevoel, dat ze niet kunnen benoemen en waarover ze niet hebben nagedacht. Mensen hebben de betekenis van de seksuele behoefte en de liefde geheel door elkaar heen gehusseld en aldus wordt neuken ook het bedrijven van de liefde genoemd. Ook blijkt dat de liefde bedrijven helemaal boven in de relatie staat, terwijl mensen heel vaak geen besef hebben wat liefde is.

Na mijn jaren van denken stel ik, dat een vaste relatie gebaseerd dient te zijn op liefde en niet op seks. Seks hoort niet boven in de piramide van de relatie te staan, liefde wel. Seks hoort een treetje lager te staan dan de liefde. Seks en liefde kunnen heel goed samengaan, maar zijn totaal verschillende dingen. Omdat mensen dat niet snappen, ontstaan er veel problemen in relaties.

De mens heeft ook behoefte aan liefde. Samen draag je het leven vaak makkelijker dan alleen. Maar heel vaak geeft die vaste relatie ook problemen, omdat partners elkaar op een gegeven moment niet meer ‘verstaan’, omdat ze vanuit aangeleerd script niet over alles kunnen praten met elkaar en dus nooit volledig eerlijk zijn tegen elkaar. Als je relatie op wederzijdse liefde is gebaseerd, is het mogelijk om open over alles te kunnen praten.

De kern is dat vanuit doorgegeven scriptdenken het volgens mij zo is, dat mannen vrouwen onderdrukken, omdat ze de vrouw zien als hun persoonlijk bezit en de man op basis van doorgegeven scriptdenken jaloers is. Soms gebeurt dit ook op basis van doorgegeven scriptdenken met religie en is de religie de rechtsgrond, die de man het recht geeft de vrouw te onderdrukken tot geweld aan toe. Vrouwen worden afhankelijk gehouden van mannen door mannen. Het is tijd dat vrouwen die barrière gaan doorbreken.

Iedere mens die in een vaste relatie zit, heeft wel eens behoefte aan iets of iemand anders. Maar vaak drukt hij dat weg, omdat hij niet over die gevoelens mag en kan praten. En dus gaat hij steeds meer op slot zitten met alle gevolgen van dien. Is het niet beter en gezonder om gelijk vanaf het begin te ontdekken wie je als mens van nature bent, zodat je daar gewoon open over kunt spreken zonder daar een oordeel over te krijgen van mensen die zelf vastzitten in hun eigen denkscript?

Mensen die seksueel in de knoop raken, functioneren niet goed. Neem pedofilie. Waar komt dat vandaan? Dat weet ik niet. Wat ik wel denk, is dat als een mens herhaaldelijk denkt aan seks met kinderen, de wens op een gegeven moment onderdeel wordt van zijn denkscript. Hoe ga je daar als samenleving mee om? Niet door het te ontkennen. Haal het uit de schaduw, pas dan kun je werken aan oplossingen.

 
Marktwerking is de sublieme ziektemaker van het denken, regels die belangrijker zijn dan het mens zijn, het belang van het eigen bureaublad ter verrijking en groei naar promovering. Ziek is dit denken.

Ik ben geen klokkenluider, ik ben een spiegeldrager. Als u in deze spiegel kijkt, mag u aan u zelf vragen: ‘Hoe denk ik?’ en mag u uw eigen klokkenluider zijn. Ik zoek mensen die nadenken en net als ik kritisch naar onze samenleving kijken en nadenken over hoe het beter kan. Ik zoek daar samenwerking mee. Ik vraag om contact met mensen op bestuurlijk niveau die wat willen veranderen in de samenleving, ten goede van die samenleving als geheel en die niet bang zijn het eigen denken in de spiegel te bekijken en dit los van welke politieke of religieuze kleur dan ook. Ik zoek mensen die hier ook over willen nadenken op basis van ons mens zijn. Mijn wens zou zijn het denken als onderwerp op te nemen binnen het onderwijs, want je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.