Conclusie van Antwoord
op mijn Essay, ‘Alles is Omgekeerd –> ‘Hoe Denk Ik’.
© Robbert Huijskens “Conclusie van Antwoord”.
15 mei 2011
Ik heb u, de aangeschrevenen (zie bijgevoegde lijst) op 15 februari 2011 mijn Essay toegezonden. Mijn visie op onze gezamenlijke samenleving.
Ik heb van de volgende aangeschrevenen een ontvangstbevestiging mogen ontvangen:
Hare Majesteit de Koningin d.d. 16 februari 2011. Mijn dank daarvoor Majesteit! Uw ontvangstbevestiging is zeer gewaardeerd.
Verder ontvangstbevestigingen namens:
Fractievoorzitter Jolande Sap van GroenLinks, 16 februari 2011
Burgemeester Peter Rehwinkel van Groningen, 18 februari 2011
Minister Henk Kamp van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, 17 februari 2011
Fractievoorzitter Job Cohen van de PvdA, 10 maart 2011
Minister Gerd Leers van Immigratie en Asiel, 14 maart 2011
Minister Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, 21 maart 2011.
Ik zeg u dank voor uw aan mij gestuurde ontvangstbevestiging.
De andere 33 geadresseerden zwijgen als het graf.
Minister Gerd Leers, mag ik voor ik verder ga, u danken en complimenteren op het geven van de terechte verblijfsvergunning aan Sahar!
Reacties op mijn Essay:
Er wordt gelezen, niet veel, maar gestadig.
Ik heb geen enkele negatieve reactie ontvangen.
Wel positieve en wat ik noem ‘stuiter’-reacties.
Mijn Essay zet aan tot denken, tot anders denken.
‘Stuiteraars’ zijn mensen die mijn Essay lezen en eigenlijk niet om de inhoud heen kunnen, maar dat eigenlijk liever wel willen. Dat geeft een soort ‘stuiter’-gedrag, want wat ik schrijf klopt en confronteert mensen daardoor met zichzelf, met hun eigen denken.
In deze Conclusie van Antwoord geef ik Justitie Nederland nog een extra toegift, naast dat ik Justitie Nederland al online (publiekelijk) benoemd heb tot het zijn van een Kinderpornografische Criminele Organisatie.
Mij lijkt zo’n uiting – als die niet klopt – toch reden tot arrestatie van mijn persoon wegens belediging, toch! Ik wacht al drie maanden…
Mijn toegift gaat weer een stap verder…
Mijn motivatie over wat ik doe:
Ik heb serieuze zorg voor onze samenleving.
Veel mensen, vooral Politici en Pers, zijn niet meer ‘geaard’.
In de psychologie betekent het niet meer geaard zijn ‘geen verbinding meer hebben met de aarde’, zeg maar datgene waar het in het leven echt om gaat.
Mensen denken wel eens en vragen dat ook, “wat ik denk te bereiken”, dat ik een soort Don Quichot probeer te zijn, dan wel ben, of ik de wereld denk te kunnen veranderen.
Niets is minder waar. Ik heb steeds gezegd, dat als één medemens aan wat ik schrijf iets heeft voor zijn/haar persoonlijk leven, ik al heel gelukkig ben. Mijn score ligt al hoger dan één persoon. Maar… ik ben iemand die afmaakt waaraan hij is begonnen. Dat is een van mijn karaktereigenschappen. Volgens de rechtspsycholoog is dat vasthoudendheid.
Ik zie en weet zeker dat er een denkverloedering in onze samenleving plaatsvindt.
Dat is wellicht interessant, maar waar komt dat vandaan? Daar schrijf ik over.
Maandag 11 april 2011 was Prem Radhakishun op Radio 1 te beluisteren wegens Tristan van der V. en Prem noemde Tristan een psychopaat. Hij spoot zijn onbeheerste woede eruit op de radio. Ettelijke luisteraars kwamen Prem live zeggen hoe hij met zijn populistische grove uitspraken zelf de samenleving verloedert. Prem zei dat we gelukkig in een vrij land leven.
Maar moet je echt alles roepen wat je denkt? Temeer als je niet echt de breedte van alle ins en outs weet?
Media en politici zijn heden ten dage inzake het populisme elkanders maatjes. Dit is al decennia gaande (ik ken dat, want ik werkte vele jaren achter de ‘groene gordijnen’ van de oude Tweede Kamer), maar het gaat nu over het betamelijke heen en ze zijn er zelf blind voor geworden. Politici en bestuurders gaan niet zo snel ‘stuiteren’, maar innerlijk wel en dat doen ze af met van mij iets vinden. Prima.
Probleem is natuurlijk wel dat, wil mijn boodschap over het denken bij het grote publiek overkomen, ik zowel de politiek als ook de media nodig heb. Maar die zijn vier handen op een buik, uitzonderingen daargelaten, juist zij zijn de in denken afgegleden personen, waar ik mijn pijlen op heb gericht. Maakt mij ook niet uit, ik doe gewoon mijn burgerplicht!
Ik ben alleen te stuiten met een lobotomie, hersenbloeding of de dood zelf.
Mijn Conclusie van Antwoord op UW zwijgen (verstek laten gaan):
Heel veel gewone mensen herkennen zich in wat ik in mijn Essay heb geschreven.
U heeft door niet inhoudelijk te reageren ‘verstek laten gaan’, hetgeen mij de vrijheid geeft dan zelf maar mijn Conclusie van Antwoord op UW zwijgen te schrijven, gewoon op basis van de gebeurtenissen in de afgelopen twee maanden na het u toezenden van mijn Essay.
Mijn eerste conclusie is: IK HEB GELIJK!
Nu is dat totaal oninteressant. Sterker nog, ik vind dat helemaal niet leuk. Liever wilde ik dat ik ongelijk zou hebben, maar u reageert niet inhoudelijk!
Het gaat ook niet om mijn gelijk hebben, maar om de tekst die ik geschreven heb, om de inhoud daarvan.
Die inhoud wordt niet opgepakt en dat heeft een duidelijke reden, daar schrijf ik nu over. Het gaat niet om mij, maar om de diepere reden van de verloedering van onze gezamenlijke samenleving.
Tristan van der V.:
De gebeurtenissen van de media en de politiek rondom zijn verschrikkelijke schietpartij doen mij kotsen. Ja, kotsen. Waarom zenden we ook de beelden van de beveiligingscamera´s niet uit? Heerlijk, net als in de tijd van het oude Rome, de Romeinse spelen.
Ik heb zowel de SP als GroenLinks een mail/brief gestuurd (die voeg ik als bijlage bij) en die spreekt voor zich. Het is allemaal het verliezen van het zicht op de realiteit (net als Tristan), het niet meer geaard zijn op de aarde.
De politiek reageert noch regeert proactief, maar handelt slechts reactief, omdat ze gefocust is op stemmen trekken. Dat heeft met het denken binnen de politiek te maken. Media veelal idem dito, hetgeen met kijkers trekken te maken heeft.
Ik heb mijn motivatie in mijn Essay neergeschreven, heb u de kans tot hoor en wederhoor gegeven, maar u reageert niet inhoudelijk. Twee maanden kijken naar de samenleving/wereld bevestigde mijn gelijk.
Mijn doel is dat u in uw eigen levensspiegel kijkt ten bate van de toekomst van onze kinderen, dus waarom reageert u niet inhoudelijk?
Er is kennelijk, zoals ik in mijn Essay al aangaf, een echte ramp nodig, voordat mensen bereid zijn na te gaan denken over het ‘waarom ze eigenlijk denken hoe ze denken’.
Die ramp kwam: de aardbeving en tsunami in Japan. Plots krijgen we hier een populistische maatschappelijke discussie, op basis van angst. ‘Willen we wel kernenergie?’ GroenLinks-Kamerlid Liesbeth van Tongeren wil een referendum inzake. Ik vind het zeer spijtig dat juist een vrouw met zulke onzin aan komt zetten (zie Essay).
Aan onze landsgrenzen staan diverse kerncentrales. Duitsland, België en Oost-Engeland. We consumeren kernenergie. Ik ben even neutraal ten aanzien van kernenergie, maar wat doet Liesbeth hier eigenlijk echt met haar roep om een referendum? Liesbeth doet niets meer noch minder dan zich op de kaart zetten voor de kiezer vanuit populistische grondbeginselen, hetgeen niets met waarlijk beleid voeren te maken heeft (trek het dan Europees, dan ben je realistisch bezig), maar slechts met stemmen trekken op basis van de angstgevoelens van de lijfeigene. Van links tot rechts in de politiek, ze doen het allemaal. De media volgen dat weer graag om aldus kijkers/lezers (marktaandeel) te trekken met onzin, hetgeen weer meer surrealistische angst genereert onder de bevolking, en dat gaat de politiek dan weer sussen met andere populistische uitspraken. Media zijn veelal niet meer kritisch en de onderzoeksjournalistiek is bijna uitgestorven.
Mensen zeggen mij wel eens ‘zo werkt dat, accepteer het’. Ja, zo werkt dat tegenwoordig en wellicht altijd al, maar is dat een psychisch gezonde denk- en werkwijze? Of is dit een psychisch zieke denkwijze die steeds dieper gaat in verloedering van wat we beschaving plachten te noemen? Want wat is de realiteit?
Kerncentrale in Nederland of niet, ze staan al lang aan onze grenzen en er staan er heel wat om Nederland heen. Ver weg klapte 25 jaar geleden Tsjernobyl uit elkaar, wij hadden de fall-out. In Litouwen staat de grootste van dat type centrale, de Ignalinia kerncentrale. Ik ben daar geweest. Ik heb alleen in die operationele kerncentrale gestaan met mijn camera, letterlijk vlak naast het reactorvat, bij de klepjes waar stoom uit kwam. Slechts een betonnen reactorvat en een dunne fabriekshal eromheen. Inmiddels is die centrale onder invloed van media (indirect ook mijn camerawerk) in 2009 stilgelegd met Europees geld, maar hij is nog steeds niet ongevaarlijk. Hoe ver is dat van hier?
Ik heb in Frankrijk de kerncentrales gefilmd, seriematig gebouwd met daardoor seriematige kinderziektes. Veel kerncentrales staan aan de grens met België. Hoe ver is dat bij ons vandaan?
We kunnen wel een schijnreferendum houden, mensen, die kerncentrales HEBBEN we al, of we willen of niet. Zo’n referendum is politiek geneuzel voor stemmen, populisme.
Ik ben een en ander gewoon wat anders gaan zien, ik ga dat nu niet allemaal weer uitleggen, lees maar op www.hoedenkik.nl.
Ik zie de politieke leiders veel meer als een stelletje spelers in een groot voetbalstadion, een Arena. Op de tribune zitten de zogenoemde ‘spotters ‘ van de Adelhouderswereld. Welke politieke leiders het volk (met dom houden van dat volk) het best weten te mennen (kunnen manipuleren) zijn de uitverkorenen voor de Adelhouderswereld. Het volk noem ik in mijn Essay de Lijfeigenen.
Henk Bleker, jij bent een verdomd goed politicus, je hebt humor, souplesse en charisma. Je weet het volk uitstekend te bespelen, maar is wat jij doet datgene wat het gezamenlijke belang dient? Of ben jij de vazal op weg naar de Adelhouderswereld vanwege je eigen carrièredrang, net als andere politieke collega’s? Ik heb je eerder meegemaakt en jouw acties beleefd.
Een bankman van een bank die terecht ook geld wil verdienen maar nog IN de samenleving geaard staat, gaf mij de volgende spreuk mee: Politics is the art of telling a person to go to hell in such a way that he is actually looking forward to the trip!
Neem nu alleen al Tristan van der V. Lid van een schietclub, alles wordt gehypt. Blijkt dat mogelijk de politie zelf de initiële fout heeft gemaakt en een bij hen bekende suïcidale jongeman met een periode van verplichte psychiatrische opname een verlof heeft gegeven voor wapens.
Iedereen in rep en roer over mensen met wapens thuis… Onzin.
De media staan bol van gehypt, niet realistisch nieuws.
De politiek springt erop in om meer stemmers te trekken, alles gevoed door angst.
Ik denk dat menig sportschutter, omdat die weet hoe met wapens om te gaan, niet gelijk bang zou zijn geworden voor Tristan en mogelijk had ingegrepen, als die sportschutter toevallig aanwezig zou zijn geweest, toen de psychisch zieke, dankzij het door de politie foutief aan hem gegeven verlof, met zijn wapens los kon gaan.
Ik heb hier veel over nagedacht, niet omdat ik zo’n held zou zijn of ben, maar ik zou in eerste instantie als sportschutter niet in paniek zijn geraakt.
Ik heb nagedacht over Tristan van der V.
Wat ik uit de media en publicaties van justitie kan distilleren, is dat Tristan mogelijk vanuit zijn haat zijn daad jarenlang heeft voorbereid, “zijn dag van wraak zou komen”.
Hij had al een verleden met de politie vanwege een luchtbuks. Tristan had haat en suïcidale neigingen.
Tristan wordt snel daarna lid van een schietclub. Daar balloteren ze hem, maar ze zijn afhankelijk van de politie, afdeling Bijzondere Wetten in zijn regio. Die afdeling faalt. Je moet een jaar lid zijn, voordat je een ‘verlof’ kunt aanvragen.
Media en politiek weten niet eens waarover ze rebbelen. Een vergunning is permanent en die krijgt een sportschutter nooit. Die krijgt slechts een verlof dat ieder moment zonder tussenkomst van een rechter is in te trekken.
Na een jaar lidmaatschap mag een lid een aanvraag doen bij de afdeling Bijzondere Wetten van de politie voor een verlof. Dat mag slechts één klein kaliber geweer of één kk pistool zijn.
Pas na weer een jaar mag de sportschutter overstappen naar groot kaliber.
Inzake de jaarlijkse controle dient de schutter ook zijn verlof (samen met zijn schietboekje) in te sturen aan de politie afdeling Bijzondere Wetten, die een en ander controleert en de sportschutter weer screent. Dit impliceert dat de bewuste politie afdeling Bijzondere Wetten Tristan niet alleen in 2007 foutief een verlof heeft verstrekt, maar hem vervolgens in 2008, 2009 en 2010 ook niet goed heeft gecontroleerd. Iedere nieuwe verlenging is een herhaalde, inzake, vierdubbele fout.
Ik ga de fictie versus de realiteit nog wat scherper stellen.
Tristan had drie wapens op verlof, die hij gebruikt heeft bij zijn wandaad en was tijdens zijn wandaad nog eens een slecht schutter ook, getuige zijn ‘beperkt’ aantal slachtoffers, hetgeen eigenlijk zegt hoe hij psychisch geflipt was tijdens zijn daad. Een goede schutter maakt met meer dan honderd schoten in een druk winkelcentrum veel meer slachtoffers. Tristan zorgde voor ‘slechts’ zes doden en negen gewonden. Dus hij was psychisch tijdens zijn daad behoorlijk de weg kwijt. Hij kon niet eens goed schieten, net als Karst T. de weg kwijt was geraakt. Geloof het of niet, dat kan iedereen overkomen, iedereen, ook u! Er zijn rechters veroordeeld voor moord.
Helaas gebeuren deze dingen wel eens en Tristan spreekt nogal tot de verbeelding.
Tristan heeft vanaf 2007 de tijd gehad zijn arsenaal op te bouwen, tot de tijd rijp was voor zijn, vermoedelijk, al jarenlang voorbereide daad.
De politie heeft nooit ingegrepen, ondanks dat zijn verleden ergens in hun systeem was opgeslagen en zij de sportschutter ieder jaar dienen te screenen. Als de justitiële systemen niet gekoppeld zijn is, dat niet slim, ook waar het grensoverschrijdende pedofilie betreft. Het is dan ook een kwestie van gezond denken dat de commissie-Gunning inzake kinderopvang het ‘vier ogenbeleid’ aanbeveelt, hetgeen ik ook heb aanbevolen in mijn Essay.
Het gegeven dat Tristan een kogelvrij vest had aangeschaft, spreekt ook boekdelen over zijn voorbedachte daad om zelfmoord te plegen, met medenemen van zo veel mogelijk slachtoffers. Wat moet een sportschutter met een kogelvrij vest?!
Karst T. dacht ook na vóór hij deed wat hij deed. Het zijn mensen in psychische nood die dit soort vreselijke dingen doen. Of die politieagente die na goed beraad haar gewelddadige man doodschoot met haar dienstwapen.
Dus wijs gerust op Tristan, maar wie wijst naar zichzelf en de samenleving?
Kijk naar waar ex-politici, die het volk het best hebben weten te mennen, nu een goede baan hebben in de wereld van de Adelhouders, de wereld van het fictieve grote geld. Denk zelf maar even na over wie ik het heb… Google het maar, als je het niet weet…
De economie groeit weer, wordt gezegd. Ja, voor de Adelhouderswereld. Het volk pikt dat, omdat ze niet nadenkt en de kennis niet gekregen heeft van de overheid.
Het volk leeft, gestuurd door emotie.
Wat ik het volk wil laten zien, is dat je rationeel gestuurd kunt leven. Tja, dat wil de overheid niet, van links tot rechts willen ze dat niet, want dan kunnen ze niet meer populistisch regeren op basis van angst en manipulatie van de volksgevoelens.
De resultaten zien we vandaag de dag in het Midden-Oosten… en hier (PVV).
Nazisme ontstond net zo…
Het stadion van de politiek, de arena, is niet meer (uitzonderingen daargelaten) een bedrijf, dat de samenleving werkelijk wil sturen, maar is een stadion om in de picture te komen van de spotters van de Adelhouderswereld, om zelf, ja helemaal egoïstisch zelf, hogerop te komen om zichzelf te kunnen verrijken over het gezamenlijk belang van het land heen. De politieke arena is een carrièrecircus.
Scholen zijn gewoon bedrijven, ook dit gegeven heb ik in mijn Essay beschreven en ik heb ook dit nu al teruggehoord vanuit de politiek.
De daad van Tristan van der V. is een triest gegeven, maar dat soort dingen gebeurt en gaat méér gebeuren, niet omdat mensen thuis wapens hebben, maar omdat politici niet proactief maar reactief denken en regeren vanwege hun carrièregroei.
Mensen die emotie gestuurd leven, slaan sneller op tilt. Oorzaak zijn het politieke klimaat en de media, korte lontjes enzovoort! Ik schrijf over de oorzaak van die korte lontjes. Het zal steeds vaker voorkomen, of willen we dat wel voorkomen?
Daar gaat mijn Essay over, hetgeen u als ‘stuiteraars’ niet wenst te snappen.
Er zijn binnen de politiek en de media uitzonderingen, maar slechts weinigen. Die uitzonderingen zinken ook al snel af omdat politiek, media en het volk in het denken emotie gestuurd zijn geraakt, de dood in de pot van een gezonde samenleving.
De Adelhouderswereld groeit, de Lijfeigenenwereld dient dat te betalen. Kijk naar de samenleving, naar de koude feiten en je ziet het helder en duidelijk. Economische groei betekent tegenwoordig bezuinigingen voor, over en op de lijfeigenen.
Ook worden de rechten van de lijfeigenen in rap tempo steeds verder afgebroken door de politici. Ja inderdaad, een en ander is niet meer te betalen, dat is een logisch gegeven, en de Adelhouder wil de zakken blijven vullen. (lees Essay, piramide van Exter)
Voorbeeld: De griffierechten te betalen door Lijfeigenen bij rechtszaken worden drastisch opgeschroefd. Ik kan strijden zonder advocaat, maar de meeste lijfeigenen niet. De drempel om te procederen wordt onbetaalbaar voor de gemiddelde lijfeigene. De politiek zegt, vertelt en doet voorkomen aan de burger, dat alle wettelijke mogelijkheden open liggen, maar de realiteit is, dat het voor de gemiddelde burger financieel niet meer haalbaar is om te procederen tegen de overheid. Veel advocaten zijn ‘brood advocaten’. Een ‘nette’ politiestaat zijn we aan het worden.
Dit zijn slechts de kale, koude feiten omgezet in woorden.
De wereldwijde economie staat op springen, daar heb ik over geschreven in mijn Essay. Er zijn veiligheidskleppen ingebouwd. ‘Mijn Bank’, de ING, is zelfs voor de klant en ING balie personeel zelf geen direct aanspreekbare bank meer.
De rel omtrent de ING-bonussen, daar is al genoeg over gezegd en geschreven.
De tsunami kwam over Japan heen, de veiligheidssystemen van de kerncentrales werkten niet meer, net zo geldt dat voor de economische wereld.
Toyota ligt goeddeels plat. Ook in West-Europa en Amerika heeft het gevolgen voor fabrieken. Kerncentrales of banken, de veiligheidssystemen werkten niet.
In de media hier werd min of meer ‘geklaagd’, dat er door de Japanse overheid eerst slechts zestien doden verklaard werden. Tja, de Japanner leeft vanuit zijn scriptdenken (lees Essay) kennelijk vanuit de bewijsbare feiten (de realiteit) en niet vanuit de emotie…
Hier willen we, voor we de feiten kennen, het nieuws hypen: oh wat erg, er zijn 20.000 doden, iedereen lijdt, kijkt, leeft mee, voelt hoe erg het is, zwelgt in de ellende, verzadigt zichzelf. Kijk nog een keer, ja heerlijk, verlustig je over de ellende van anderen, vertel nog een keer hoe erg het was, ja fijn, lekker, nog een keer, kijkcijfers. Doe nog wat geld in het noodfonds, ja mooi, emotie. Allemaal angst en marktwerking.
Mensen die hun angstgevoelens mogen uiten in de media, heerlijk smullen, goed voor de kijkcijfers, genieten van het ronddraaien in een pot vol stront… en van de geur genieten en je nog ellendiger gaan voelen op basis van die emotie…
Het huidige media- en politieke klimaat is putten en leven vanuit het roeren in een steek vol drollen. En roeren maar over hoe erg het allemaal is. Ik laat met mijn geschreven woorden zien hoe die handelswijze stinkt.
Vanuit de angst die daardoor onder de lijfeigenen ontstaat je eigen doelen bereiken, marktwerking noem ik dat, psychische volksziekte nummer één.
Laat ik duidelijk zijn, ik sterf en u sterft ook. We gaan allemaal dood, of we willen of niet, ik geef garantie. Denk in de realiteit, iedereen sterft op een dag, dat is realisme.
Neem Tristan van der V.
Tristan wilde zijn sterven versnellen en daarbij zo veel mogelijk anderen mee nemen.
Eerst wordt het gehypt als nieuws, het is ook nieuws.
Dan is hij lid van een schietsportvereniging, ja en…
Dan gaat het om zijn wapens, ja en…
Dan brengen de media samen met de politiek het als zijn ‘vergunning’ om wapens te hebben (het is geen vergunning à la Double O Seven, het is een ieder moment intrekbaar VERLOF, zeg maar een tijdelijk ding).
Het programma Standpunt.nl en consorten vragen Nederlander die niets van de schietsport weten om hun mening, terwijl zij de feiten niet kennen, een mening hebben gevoed door angst…, ongefundeerde niet realistische emotie…
De politiek springt daarop in om stemmen te trekken…
Ziek is dit, psychisch ziek, net zo ziek als Tristan van der V. zelf.
Zoals het er dan (11 april 2011) lijkt te gaan uitzien, heeft Tristan mogelijk een wapenverlof gekregen door falen van een niet goed opererende afdeling Bijzondere Wetten bij de politie in zijn regio. Fouten zijn menselijk, maar komt het mogelijk mede door de bezuinigingen dat de politie niet altijd haar taak goed kan uitvoeren? Dan volgt het bedekken van de waarheid (waarheidsvinding) bij justitie en de overheid.
De Korpsleiders gaan adviseren met onzin regels om de eigen fouten te bedekken.
Karst T. was psychisch net zo geflipt. Hij had geen wapens, hij had een Suzuki Swift. Gaan we die auto’s nu ook verbieden, die Swift, of auto’s in het algemeen? Lees de bijlage aan de SP en GroenLinks maar even…
Politieman verkracht en vermoordt minderjarig meisje. Politieman moordt zijn eigen gezin uit met dienstwapen. Er zijn meer voorbeelden… Zijn alle agenten daarom verkeerd? Gaan we agenten en/of dienstwapens dan maar op basis van emotie afschaffen?
Is er een stroomstoring bij een vestiging van V&D, dan berooft en plundert het Nederlands volk gelijk de winkel. In Japan is een supermarkt kapot door de tsunami, de Japanners komen daar kopen. Ze plunderen niet, maar rekenen netjes af. Hoe komt dat? Waarin zit dat verschil in handelen à denken?
Dat komt doordat de gemiddelde Japanner beseft, dat de samenleving alleen goed kan functioneren, omdat je het SAMEN doet, de samenleving met elkaar te maken heeft, dat is hun aangeleerd denkscript.
Vanuit het westers denken wordt er meer vanuit emotie geblaat, wordt er aangeleerd vanuit het eigen bureaublad (eigen belang) te denken. Er zijn voorbeelden te over, Radio 1, de kerncentrale in Petten, sensatie, kijkcijfers, marktwerking, banken, ja banken.
De commissarissen van de ING bepaalden dat de ING-top de bonus dienden te ontvangen. Daarmee toonden ze geen enkel gevoel voor de samenleving. Ze hebben hun denken niet kunnen veranderen na de crisis. Zij zijn wat ik noem nog minder dan mijn ‘stuiteraars’. Zij zijn de in mijn Essay omschreven ‘vastzittende denkers’.
De media en politiek vallen daar weer overheen. De directeur van de ING werd het ‘opgedrongen’ (kan ik niet controleren noch oordelen). De pensioenfondsen dan, moet ik dat nog uitleggen?
Wat er achter die bonuscultuur zit, is dat als ik het besef, de bankcommissarissen het des te beter beseffen, of ze zijn echt nog véél dommer dan ik ben!
De bankenleiders weten net als ik, dat het financieel systeem dat we nu hebben op termijn niet meer houdbaar is, het is gebakken lucht geworden. Er wordt economisch al twee decennia afgebouwd over de rug van de Lijfeigenen ten bate van de Adelhouders –>economische groei. Dus vergaar je zo veel mogelijk bits en bytes (zie Essay), die je zo snel mogelijk omzet in tastbare bezittingen. Op die bezittingen kun je wellicht overleven, als je die mogelijk hebt omgezet in afbetaalde (echte) eigendommen en daarin een veilig heenkomen kunt zoeken als het systeem instort.
Dat is wat er gaande is, het verschil tussen de bovenwereld en de onderwereld. En dan roept de intermediair genaamd ‘politiek’ dat dit regeren is, tot ze zelf toegelaten wordt/doordringt in de bovenwereld. Tja…
Geen wonder dat de banken tegenwoordig huiverig zijn voor iedere lening, tot het belachelijke aan toe. Zij weten dat het systeem wankelt, al aan het afbrokkelen is. Het is een kwestie van de realiteit durven zien, ze proberen slechts egoïstisch te overleven.
Mijn antwoorden:
Leer gezond te denken op basis van ware feiten.
Depressies, scheidingen, waarheidsvinding, kokervisie, denken vanuit het eigen gelijk, schreeuwerige ongefundeerde meningen, ik verzoek u mijn denken lek te schieten.
Denk eens na over het ABC van denken in mijn Essay.
Mijn denken –> samen –> samenleving. Ik heb dat in mijn Essay al aan u verzocht te doen, maar u zwijgt inhoudelijk.
Kijken naar de denklaag onder het denken? Nee, liever niet, want dan moeten mediamensen en politici het eigen denken onder de loep nemen, toch?
Mooi dat ik gelijk heb? Neen, het is juist zeer triest!
Een betere samenleving bereik je alleen, als mensen leren te denken op basis van de realiteit en niet op basis van hun emotie.
Dat heb ik reeds uitgelegd in mijn Essay ‘Alles is omgekeerd’.
Het feit dat politici hier niet aan willen, hier niet inhoudelijk op reageren, bewijst mijn gelijk. Het gaat niet om mij, maar het gaat om ons GEZAMENLIJK BELANG!
Dit is een wereldwijd probleem.
Kun je het veranderen? Jawel, als mensen dat willen. Ik kan het alleen tonen met een spiegel.
De globalisering van dingen is niet meer terug te draaien. Het heeft ook absoluut voordelen, mits Adelhouders ook gaan leren inzien dat zij onderdeel uitmaken van het geheel, van het ‘samen’. Iedereen lijkt zich blind te staren op de wereldwijde economische groei. Feit is dat de economische Adelhouderswereld groeit en de lijfeigenen overal inleveren. Het huidig financieel systeem is niet stabiel meer, omdat het een omgekeerd piramidespel is zonder dekking in de basis. Diverse EU-landen staan al op de rand van faillissement. Durf te gaan bouwen aan kleinschaligheid naast grootschaligheid. De basale waarden van het leven lijkt men vergeten te zijn.
Ik heb binnen deze Conclusie van Antwoord een speciale toegift beloofd aan justitie Nederland, de onze samenleving overeind houdende organisatie die ons rechtsbeginsel dient te handhaven, de orde dient te handhaven, de wetten dient te handhaven, de organisatie die in de breedste zin van het woord ook verantwoordelijk is voor het verstrekken en ieder jaar weer verlengen van het wapenverlof aan Tristan van der V..
Ik benoem justitie Nederland een Kinderpornografische Criminele Organisatie op mijn website. Dat is al te googelen. Niet dat ik dat VIND, maar ik STEL dat zij dat IS, Vrouwe Justitia als Kinderpornografiste, hetgeen goed aangeeft hoe ziek ‘bestuurlijk Nederland’ is.
Moet justitie maar geen kinderporno van een van onze dochters maken (strafbaar) en dat afdekken (waarheid in gezamenlijkheid ontkennen) en in de doofpot stoppen (criminele organisatie). (de strafmaat van beide wetten sluiten exact op elkander aan)
Dit is allemaal een gevolg van de drang van bestuurders, politici en mediamensen om hogerop te klimmen, hetgeen aan de samenleving de dood in de pot geeft. Dit alles gevoed door de heerlijke marktwerking, gebrek aan algemene ontwikkeling, gebrek aan kennis van de geschiedenis, gebrek aan kennis hoe het denken van de mens ontstaat, gebrek aan kennis over wie de mens in wezen is.
Lees mijn Essay er maar op na.
Toegift aan justitie Nederland:
Ik heb hier in mijn enorme brandkast, waar ik ook mijn geweren (met verlof) in heb opgeslagen, een VHS-videoband liggen gemaakt (gemonteerd/gemanipuleerd) door justitie Nederland. Wat is dat voor VHS-band?
Het is een compilatieband van fragmenten van onze jonge kinderen vermengd met privé seksuele momenten van de ouders van die kinderen, oftewel van mijn partner en mij.
Daar zit op zich niets strafbaars in en dat heeft ook niets met de feitelijke valse zedenaangifte te maken, behalve dan de door justitie Nederland gefabriceerde VHS-band zelf.
Maak je in denken even niet mee, waar ik het nu over heb, ga dan naar www.hoedenkik.nl en spit even mijn CV deel 3 door.
Mensen als Tristan van der V. of Karst T. gaan van dit soort dingen wel door het lint, denk ik! Tristan haatte de politie, vernam ik.
Ik haat niet, ik denk anders. Ik werk zowel professioneel als ook privé zo veel mogelijk samen met de politie. Ik heb mijn denken op orde en dus mijn emotie in de hand. Dat kun je allemaal leren!
Ik strijd tegen de verloedering zoals ik het nu doe, met woorden op papier, maar fundamenteel doe ik met mijn scherpe woorden eigenlijk hetzelfde als Tristan en Karst!
Ik ‘schiet’ op jullie, ‘rijd met mijn auto op jullie in’, maar doe dat niet letterlijk. Ik doe het met geschreven woorden. De vraag die dan blijft is: waarom doe ik dit niet letterlijk en doe ik toch wat ik doe en de echte vraag is: wat doen jullie? Wat doet de politiek, wat doet justitie Nederland en wat doen de media?
Nu gaan jullie met de billen bloot, of jullie dat nou leuk vinden of niet. Ik ben er geweest, loop voor op jullie en inhoudelijk zwijgen jullie allemaal.
Ik heb mijn denkvermogen op orde op basis van mijn denk-ABC en doe het daarom dus anders dan Karst T. en Tristan van der V.!
Een nadenker voor de lezer!
Politici, media, banken, bestuurders – doen niets met die bekende kennis.
Is dat weigeren te luisteren naar de lijfeigene wellicht dezelfde reden dat Karst T. en Tristan van der V. niet gehoord werden door jullie en door het lint gingen, omdat ze niet snapten waar hun eigen emotie vandaan kwam en de verantwoordelijkheid voor hun eigen emotie daarom buiten zichzelf, dus bij anderen legden? Fundamenteel maakt is deze houding geen anders dan het heersende bewind in Syrië.
De oorzaak van de eigen emotie buiten jezelf leggen, anderen de schuld geven van de eigen emotie, klopt psychisch niet. Ik leg dat uit in mijn Essay, het is ‘leerbaar’.
Gerd Leers heeft, al dan niet door mijn aan hem gestuurde Essay, wel geluisterd inzake Sahar.
Geert Wilders spuugt op de Koran, wie van jullie heeft wel eens het Oude Testament in de Bijbel gelezen? Ik wel, mijn maag draaide letterlijk om toen ik las wat God in het Oude Testament volkeren liet aandoen. Dan moet Geert Wilders toch eigenlijk ook gaan strijden om de Bijbel te laten verbieden?
VHS-band zedenrecherche:
Ik heb eind 1996 negen dagen in onderzoeksarrest gezeten.
Na viereneenhalve dag moest ik naar een echte gevangenis, omdat dat wettelijk verplicht is.
Tijdens mijn twee nachten en een dag in een echte gevangenis (waar ik nog steeds een klein trauma aan over heb gehouden) is de recherche naar de valse aangeefster en haar psychisch zieke broertje gegaan. Die bekenden en vielen door de mand. Maar de recherche zat toen wel met een stel reeds door hen psychisch kapot gemaakte mensen: mijn partner en ik.
Hoe konden zij zich hieruit redden? Het is hetzelfde verhaal als van vandaag de dag: hoe kan de overheid zich eruit redden, dat zij Tristan van der V. tot viermaal toe onterecht een wapenverlof heeft gegeven?
Let even op, mensen! Mijn ervaring was anno 1996 in Nederland. In Ivoorkust en Libië is het nog steeds zo. Het gaat alleen nog maar om de Adelhouderswereld, om macht en geld.
Hoe krijg je iemand psychisch kapot: De methode justitie Nederland anno 1996 tot en met heden, want justitie Nederland doet ook tegenwoordig niets anders dan fouten in de doofpot stoppen.
Mark my words, read my lips: bij een zedenaangifte dient de politie/recherche op te treden. Prima, uitstekend. Maar als blijkt dat de aangifte vals is, dan dient justitie Nederland vanuit haar jacht naar waarheidsvinding het roer om te gooien, ook al zijn de verdachten reeds psychisch door hen beschadigd. Lees ‘bestuurlijk Nederland’, lees ‘Sahar’. Iedere burger, van ons als stel tot en met de ‘Sahar’s’ kan dit overkomen. De waarheidsvinding van de overheid keert dan om naar zelfbescherming en waarheidsverdoezeling.
Oprecht besturen vanuit de realiteit is een uitstervend gegeven.
Op de achtste dag van mijn verhoor werd ik in de avond geconfronteerd met een videoband, waarvan het beeld snel op en neer werd gespoeld voor mijn ogen.
Flarden van onze dochters met er doorheen gemonteerde intieme momenten tussen vaste liefdespartners, mijn partner en ik. Ik was eerst heel stil. Het sneed diep.
Noem het gerust verdere ‘psychische verkrachting’, terwijl de recherche al wist dat een en ander anders was door de bekentenissen van de valse aangeefster en haar broertje.
Wat toonde justitie Nederland mij: wij hadden gewoon de normale thuisvideo’s van onze kinderen en ons, die stonden in onze huiskamer tussen alle andere normale Disney-films en cd’s.
Daarnaast hadden wij, vanwege een seksuele problematiek tussen een getrouwd stel, ook wat video’s van ons samen. Geen porno, maar iets dat heel intiem en kwetsbaar was in onze zoektocht samen. Dat videomateriaal had ik in mijn apart afgesloten apparatuuropslag opgeslagen, in die afgesloten ruimte ook nog in een afgesloten kist gedaan met daarbij een soort van testament, dat de inhoud van die kist voor ons privé was en vernietigd diende te worden, mocht ons iets overkomen.
Justitie vond, psychisch volledig doorgeslagen, vanuit de kokervisie niet de kinderporno die ik, volgens valse aangifte, zou hebben, dus maakte zij die zelf (lees mijn Essay).
Het mij ontlastend materiaal werd door hen verdonkeremaand. Iemand binnen justitie heeft even lekker zitten prutsen met een montage van het vermengen van gewone huisvideo’s van onze lieve kinderen en ons zeer goed opgeborgen privé(partners)-materiaal. Dat heeft hij gemonteerd en daarvan heeft hij vanuit zijn eigen denken een compilatie gemaakt. Dat zegt iets over hem, de medewerker van Justitie !
Denk je even in, dat je na acht dagen psychisch helemaal kapot gemaakt, ’s avonds nog een laatste verhoor hebt en de rechercheurs spoelen met beeld een door hen gemonteerde band op en neer in een videorecorder, waarop de door hen gemonteerde videofragmenten van onze kinderen en intieme dingen van mij en mijn partner door elkaar heen voorbijflitsten.
De recherche wilde dat ik iets verklaarde. Ik was een hele tijd stil, ik voel dit nog steeds, inclusief het lege witte plastic koffiebekertje, dat ik schuin door mijn vingers van mijn rechterhand liet rollen. Ik zei toen tegen hen “Ik voel hoe de scherven van mijn ziel afspringen.”
Tegenwoordig denk ik anders en ben ik hen de baas. Ik bestrijd deze fout denkende mensen met woorden op papier en toon onderbouwd aan hoe fout ze zijn, omdat ze geen weerwoord hebben en zwijgen! Mijn denken is alleen wat groter en breder geworden dan alleen die valse zedenzaak. In de Tweede Wereldoorlog zouden we ze verraders noemen.
Angst, mensen. Angst wordt aangemaakt door politici, overheid en media,
Laat je niet misleiden. Angst brengt haat, haat brengt uiteindelijk geweld met de dood/moord tot mogelijk gevolg (denk aan Karst T. en Tristan van der V.). Dáár gaat mijn Essay over.
Deze door Justitie Nederland geproduceerde videoband ligt in mijn brandkast. Mijn partner en ik hebben een fantastische relatie en een fantastisch contact met onze dochters. We hebben contact met familie. Ik ben lid van een schietclub, heb twee geweren en een wapen/munitieverlof.
Ik wilde deze videoband in 1997 hebben voor onze verdediging, maar onze advocaat deed niets. Ik heb het verkrijgen van die VHS-band zelf georganiseerd. De Officier van Justitie gaf opdracht en letterlijk aan de vooravond van onze rechtszaak, 20 mei 1997, kwam de teamleider van de recherche, Sietse N., met deze VHS-band bij ons thuis langs. Hij had de compilatieband bij zich. Die band lag ergens in een bureaula. Die was niet toegevoegd aan de bewijslast. De rechercheur Sietse N. gaf mij de band en vroeg mij een nieuwe VHS-band terug, omdat dit een privéband van hemzelf was. Ja, u leest dit goed. Ik was psychisch zo kapot, dat ik hem een nieuwe band meegaf. Had ik hem op zijn bek moeten rammen of als Tristan van der V. moeten doen?
Ik heb die originele compilatieband hier, met daarop het handschrift van iemand van justitie Nederland erop. Die tekst is banaal! Op mijn veertigste verjaardag stond ik in de rechtbank. Dat is pas fijn veertig worden! Ik werd niet eens gefeliciteerd. Bij al mijn latere tegen zaken zei ik altijd “tot ziens” tegen de rechters als ik de rechtszaal verliet, hetgeen vreemde blikken geeft, haha.
Denkonderwerpen:
Na mijn jaren van psychisch kapot zijn gemaakt door justitie Nederland ben ik hersteld en ga ik in december 1991 weer werken als cameraman. Een zeer vreselijke rechtszaak komt al snel op mijn pad.
Wikipedia: Jan S. (Emmen, 14 juni 1954) is een Nederlandse crimineel en moordenaar, die in 2000 tot een levenslange gevangenisstraf werd veroordeeld wegens de moord op de 7-jarige Chanel-Naomi E. in juni 1999. S. bleek een zedenhistorie te hebben en had een gevangenisstraf uitgezeten wegens verkrachting van een 15-jarig meisje in 1996. Hij kreeg in de media de bijnaam het monster van Assen.
Ik moet als cameraman naar de Rechtbank, de gerechtelijke tekening filmen voor het regionale nieuws. Ik krijg een perskaart. Ik kom daar aan en een van de rechtszalen is omgeturnd tot een mediazaal. Er is veel mediaspektakel, er staan satellietwagens voor de deur.
Burgers die de rechtszaak tegen dit monster willen bijwonen, dienen van tevoren een publieke tribunekaart aan te vragen, hetgeen ze massaal doen. Die mensen staan glunderend met hun tribunekaarten in de hand op voorpaginafoto’s van de landelijke kranten. Ik kots ervan, als ik dat zie! Wie is er nou ziek!
Op de rechtbank film ik de tekening. Ik wil terug naar de basis. De verslaggeefster (werkt daar al lang niet meer) zegt tegen mij: “Joh, ik heb je uren ingepland, ga even lekker op de perstribune zitten.” Ik zeg weg te willen. De bode van de rechtbank zegt me “Joh, blijf. Het is gezellig hier!” Dan wil ik zeker weg. Ik snap hen wel, maar denk ‘stelletje gekken’.
Onderweg in de auto hoor ik op de regionale radiozender alle seksuele details die ‘het monster van Assen’ met Naomi heeft uitgevoerd, voor hij haar vermoordde. Mijn maag draait ervan om. Ben ik nou gek?
Ik heb er bij gelegenheid met politiemensen over gepraat en zij dachten er net zo over als ik.
Dat was december 1999 of begin 2000. Waar staan we tegenwoordig in ons denken?
Analyseer hoe de media en de politiek reageren op de ernstige wandaad van
Tristan van der V. ! Dat Nederland verloedert, komt door politiek en media.
Waar justitie Nederland, de politiek en de media over mogen nadenken, is waarom ik met mijn geschiedenis en met mijn wapenverlof niet al schietend door de maatschappij heen loop! Wat maakt mij anders dan Karst T. en Tristan van der V.?
Het antwoord daarop zegt namelijk iets over hoe ik denk en over de missing denklink bij u: politiek, media, banken, het retorische ‘hoe denk ik’.
De reden achter hoe ík denk, zegt iets over de diepte van mijn Essay dat u niet wenst te kennen en waarop u niet inhoudelijk reageert. Dat zegt dus juist iets over uzelf en over de verloedering van onze gezamenlijke samenleving. Dat zegt dus minder over mij en juist veel meer over u.
Heel veel lijfeigenen hebben hun idealen al opgegeven. Ze schikken zich in het lot, want dat is volgens hen toch niet te veranderen. Ik denk niet aldus, echter, alleen uzelf kunt uw eigen denken veranderen. Niemand anders, ook ik niet. Vandaar mijn spiegel voor u, in die spiegel van het ‘hoe denk ik’-kijken zou kunnen helpen.
Dat is waar mijn Essay over gaat, een Essay met een spiegel waar jullie niet in wensen te kijken en dat is dé kern van veel maatschappelijke problemen, jullie verzameld denken.
De vorming van denken van de Karst T.’s en de Tristan van der V.’s hebben jullie daarom mede op je geweten, niet hun latere daden, wel hoe ze eerst zijn gaan denken! Geen fijne boodschap, toch?
De rechercheur die mij na acht dagen verhoor thuisbracht zei: “Je bent nu afgebroken, doe er je voordeel mee.” Mijn denken ontwikkelen is wat ik ermee gedaan heb en dat denken deel ik nu uit.
De Karst T.’s en de Tristan van der V.’s geven de media markttechnisch toch fantastische kijkcijfers. Heerlijk hoe irrationeel angstig het volk wordt voor de 40.000 sportschutters. En de politiek die dat weer lekker populistisch te lijf gaat, lekker blijven roeren in die stinkende pot ellende. Om te kotsen is het!
Ben dan ook bang voor agenten die met hun dienstwapens hun gezin uitmoorden, een meisje verkrachten en doden, hun gewelddadige man doden.
Een hoogleraar journalistiek heeft zich eveneens uitgelaten over het afglijden van de journalistieke ethiek. Het gaat niet meer om de waarheid, maar alleen nog maar om de snelheid van het geven van ongecontroleerd nieuws. Daar reageert de politiek weer op. People Journalism, zie de gevolgen, verloedering…
Leer weer even te aarden op de aarde, met de voeten contact te maken met de aarde, je weer verbonden te voelen met het geheel van de realiteit van de samenleving!
Ik wéét waar ik het over heb. Ik moest ook weer aarden, nadat justitie mij onterecht psychisch kapot had gemaakt en ik ben er sterker uit gekomen. Nu justitie Nederland, de politiek en de media nog.
Ik schrijf nogmaals: justitie Nederland is een Kinderpornografische Criminele Organisatie vanuit de Quatuor Politica !
Dit vind ik niet. Ik stel dat zij dat is, en als dit geen belediging is, weet ik het niet meer, dus arresteer mij justitie Nederland!
Maar dat doet zij niet, want dan keer ik de hele steek met justitiële stront om en dat willen ze niet. Een ‘ongelukje’ voor mij is het beste. Heel veel succes met jullie loopbanen naar de Adelhouderswereld.
Ik vraag alle officieel aangeschrevenen inhoudelijk te reageren op mijn Essay (als u dat Essay niet meer heeft, kijk dan op www.hoedenkik.nl ) en op deze open brief. Dit binnen zes werkweken.
Geen reactie zegt dat u mijn uitgeschreven woorden snapt en die woorden ziet als waarheid, maar u alleen blijft ‘stuiteren’, omdat u uzelf niet in uw eigen denkspiegel durft of wenst aan te kijken, of u maakt mij af, bewijst mijn ongelijk.
Ik vraag drie officiële mensen met name om een inhoudelijke reactie en wiens reacties ik op mijn website zal plaatsen. Ook verzoek ik de media op eigen wijze te reageren:
Ten eerste de minister van Veiligheid en Justitie, Ivo Opstelten. Ik vraag u persoonlijk als minister van Justitie wat u gaat doen aan mijn stelling, dat ik stel dat uw organisatie justitie Nederland door mij concreet en hard benoemd wordt als een Kinderpornografische Criminele Organisatie en dat ik dat niet vind, maar stel dat uw organisatie dat is en wat u inzake met mij of met uw organisatie gaat doen! Graag zie ik uw schriftelijke reactie binnen de wettelijke termijn van zes weken tegemoet!
Ten tweede de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart. Aan u stel ik de vraag wat u met mijn kennis voor het volk (de lijfeigenen) gaat doen, omdat het op scholen leerbare stof is voor de lijfeigenen die tegenwoordig niet wordt doorgegeven en zelfs bij de stafleden niet bekend is?
Gaat u deze kennis onderzoeken en/of integreren in het onderwijs of maakt u andere keuzes en waarom maakt u die andere keuzes dan? Graag zie ik uw schriftelijke reactie binnen de wettelijke termijn van zes weken tegemoet!
En ten derde de staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, Henk Bleker. Henk, ik mag je wel, maar denk anders. Aan jou stel ik daarom de vraag of jij je kunt vinden in mijn stelling over hoe de politicus denkt en handelt. Ik vraag je mij schriftelijk af te vlammen in mijn stelling: “Politics is telling to a person to go to hell in such a way that he is actually looking forward to the trip!”
Wil je hier schriftelijk op reageren binnen de wettelijke termijn van zes weken? Zo niet, dan geef je mij gelijk!
Ten vierde de MEDIA:
Ik ben als cameraman zelf onderdeel van de media. Laat maar zien waar jullie ethiek werkelijk zit. Lees mijn website www.hoedenkik.nl, fakkel mij af of kijk in de spiegel van jullie eigen afglijden in de ethiek van wat waarlijk journalisme ooit was!
Doe er wat mee of niet. Bij niet reageren geven jullie mij gelijk over jullie inhoudelijk waarlijk journalistiek gehalte.
Welke gek (ik) daagt justitie Nederland uit als ik doe en is nog steeds niet gearresteerd? Dat zou jullie onderzoekend journalistenhart toch moeten kietelen, toch? Maar mijn kritische woorden zijn ook gericht op jullie, dus wat doe je dan? Ben je een echte journalist of ook de vazal van?
Ik zie uit naar de inhoudelijke reacties en het handelen van alle aangeschrevenen op dit Antwoord van Repliek en de inhoud van mijn eerder aan u toegezonden Essay. Verzaakt u weer, dat mag, maar dan ‘veroordeelt’ u zichzelf bij verstek en geeft u mij met uw zwijgen impliciet gelijk. Zo werkt dat in de rechterlijke macht. Wie zich bij ‘dagvaarding’ niet verdedigt, is bij voorbaat reeds veroordeeld!
U durft toch wel een beetje ‘terug te schieten’ met woorden op papier? Ik toon ballen. Heeft u die ook? Of moet u eerst nog even zoeken waar u uw ware normen en waarden heeft laten slingeren? Onder het nachtkastje misschien? Achter de linnenkast dan?
Ik heb nu jegens onze samenleving mijn burgerplicht gedaan! Ik ben mijn geweten, mijn normen en waarden, namelijk niet kwijtgeraakt en kies er vanuit mijn denken voor geen slaaf van uw angst en door marktwerking gestuurde economie te zijn. Ik ben nog een nette burger ook, mét wapenverlof.
Ik was waarschijnlijk niet weggerend voor een Tristan. Omdat ik bekend ben met wapens, had ik bekeken hoe ik hem had kunnen overmeesteren. Niet omdat ik een held wil zijn of ben, maar omdat ik zo ben vanuit het denken vanuit het gezamenlijk belang. Veel van mijn clubleden hadden het beter gekund en gedaan dan ik, als ze toevallig op die locatie waren geweest, omdat een schietsportlid geen angst heeft voor een wapen, maar dat respecteert. Ik denk altijd vanuit ‘samen’.
Er worden nu al cursussen gegeven jegens je verdedigen tegen de ‘Tristan’s’. Ik heb er een jaren oud boekje over in mijn boekenkast. Waarom houdt u uw lijfeigene angstig, overheid? Mist u deze kennis wellicht of heeft u eigen belangen?
Wat zegt het over de overheid, als ik over justitie Nederland onderbouwd kan stellen, dat zij een Kinderpornografische Criminele Organisatie is en ik niet gearresteerd word wegens smaad, laster en belediging?
Veel succes en geluk bij het zoeken naar uw ware levensethiek, politiek, media en andere aangeschrevenen. Zoek goed in alle stofnestjes waar u uw ethiek hebt achtergelaten! Toon uw ware ethische normen en waarden nu maar publiekelijk.
Het antwoord zal zijn: de economie en het eigen belang.
Tristan heeft met zijn geestesziek handelen overigens een psychische deuk in mijn mooie hobby geslagen. Ik kon 12 april 2011 even niet schieten, ga ik nu pas weer doen. Ik denk dat andere schietsportleden dit ook voelen. Ik kan pas weer schieten, als ik Tristan’s daden in mijn denken kwijt ben. Ik pak dat wel weer op, dat komt goed.
Tja, word ik letterlijk net op 14 april, om 10.25 uur gebeld, of ik op afroep beschikbaar kan zijn wegens weer een drama en het maken van nog meer gehypt nieuws. Een man van 25 jaar (die zijn emotie niet heeft kunnen beheersen, is geflipt. Je emotie beheersen kan je leren door vanaf de kleuterleeftijd mensen te gaan leren hoe het denken en de emotie eigenlijk werken) heeft in Baflo een vrouw met een brandblusser doodgeslagen. Politie erbij, man op de vlucht. Die moordenaar schiet op de een of andere manier de politieagent dood en de andere politieagent verwondt hij. Wat de media nog niet weten, maar ik al wel vernomen heb, is dat de agent waarschijnlijk met zijn eigen dienstwapen is doodgeschoten. Afschaffen dus die dienstwapens.
Ja, de opnames gaan door. Ik ga draaien voor een commerciële zender (draai ik zelden voor) in Baflo. Lekker smullen maar…
Zo, weer thuis, ging weer nergens over dan alleen emotie.
Gelukkig doe ik dit soort werk niet vaak, maar ja, de economie, hè. De persconferentie was al geweest in Groningen, verslagen en uitgezonden. De vermoorde vrouw was de ex van de moordenaar. De met zijn eigen dienstwapen geliquideerde motoragent maakt het drama extra sensationeel.
Mijn edele taak is de besloten bijeenkomst draaien te Baflo. Daar zit niet meer nieuws in dan alleen emotie. Alles dat nieuwswaardig is, is al eerder verteld en uitgezonden. Maar wat zie ik daar: vijf cameraploegen en nog een kleintje. Vier satellietstraalverbindingen. Zes fotografen. Vijf televisieverslaggevers. Een radioverslaggever. Zo’n stuk of drie schrijvende journalisten. Ik schat dat er zo’n vijfentwintig mediamensen op de been zijn en nog een agent of twaalf om de media in de gaten te houden. Zulke speciale moorden zijn dus best goed voor de marktwerking, economie en de werkgelegenheid, ook al is er geen nieuwswaarde.
Ik kijk in dat soort situaties wat onder de uiterlijke lagen. Je ziet heel duidelijk dat het publiek steeds meer ingespeeld raakt op de media. Mensen snappen allang dat de media emotionele reacties wil en zoekt. Sommigen ‘lopen’ er als het ware gewoon op.
Ik kon merken dat mijn verslaggever er zelf ook moeite mee had. Hij moest zich er echt toe zetten mensen aan te spreken. Maar ja, dat is zijn werk.
Het publiek speelt inmiddels al met de media wegens eigen beeldgeilheid, leren ze van de media en de politiek, daar prikken ze allang doorheen.
Er zijn zelfs al lijfeigenen die het echt leuk gaan vinden de media beet te nemen, ze erin te luizen, een showtje voor de camera op te voeren om maar op televisie te komen als emotioneel slachtoffer, hetgeen steeds makkelijker wordt als journalisten de informatie niet eerst controleren. Je hoort tegenwoordig emotioneel te zijn. De journalisten van verschillende zenders werken dezelfde mensen af.
Het is nu al zo dat de emoties van mensen in zo’n dorp opgeklopt worden door de media en de bewoners hun eigen emotie ook gaan oppeppen, lekker samen genieten in die volle drollenpot los van enige realiteitszin lekker rondzwemmen.
Natuurlijk is het erg, maar houdt het bij de feiten.
Commercieel en markttechnisch was in de periode van 1999 tot en met 2008, het jaar 2001 wel het beste moordjaar in Nederland met 265 moorden. Het jaar 2008 was aan de lage kant. Toen viel het wat tegen met slechts 176 moorden. In 2008 was 28 procent van de moorden vergelijkbaar met de moorden die Tristan en Karst pleegden. In 2008 was 72 procent van de moorden echter op de een of andere manier relationeel (zie CBS moord & doodslag). Het favoriete wapen is het mes (keukenmes wellicht?). Dat dacht ik al.
Naomi Eleveld was een van de drie vermoorde meisjes in 1999 in de leeftijdsgroep van nul tot en met negen jaar. Maar Naomi was mediatechnisch een lekkere kijkcijferknaller. Veel emotie, genieten was het met z’n allen, veel werkgelegenheid ook, heerlijk wegzinken in die ellende, mmm.
In Baflo zag ik sommigen uit het publiek erop ‘lopen’ om in beeld te komen. Doen de Karst’en en de Tristan’s niet net zo? Aandacht zoeken en krijgen.
En dan die modieuze stille tochten. Heerlijk smullen…
Ik ging tegen mijn zin naar Baflo. Ik zat midden in dit schrijven, maar een klant zat zonder personeel. Iedereen was bezet en druk. Ik hielp mijn klant uit de brand en draaide met de laatst overgebleven oude camera. Zie ik juist dat gebeuren, waar ik over schrijf.
Dit was toch wel weer leuk voor de kijkcijfers, een brandblussermoord, de brandblusser als moordwapen (brandblussers afschaffen, zijn moordwapens). Daarbij de motoragent met zijn eigen dienstwapen omgebracht. Dat is pas echt lekkere sensatie en goed voor de kijkcijfers, de marktwerking en de werkgelegenheid. Ik had vanavond mijn schietavond op de club, maar heb die maar laten schieten. Ja, ik schrijf vast weer wat té scherp voor velen.
Ook op locatie in Baflo vroeg iemand mij “wat denk je te bereiken?”. Tja, ook weer een lijfeigene die het allang heeft opgegeven (als zijn salaris maar binnenkomt) en de verloedering gewoon accepteert.
Dit was een goeie brandblussermoord, er is óók een goeie markt voor al die moorden die we tot nu toe weinig aandacht geven, daar zitten vast smeuïge verhalen achter met veel emotie. In 2008 was 72 procent van de moorden relatiegebonden. Daar zit veel goeie televisie in, iedere tweede dag in het jaar weer.
Weet u, de rare gevallen krijgen de sensatie en emotionele aandacht, maar in 2008 was 72 procent van de moorden op de een of andere manier relationeel. Waar zijn de stille tochten voor die 72 procent moorden? Waar is de media-aandacht voor die moorden? Waarom genieten we niet juist óók wat meer van die moorden op basis van gebrek aan kennis over jezelf?
Feitelijk kun je moordpartijen als die van Karst en Tristan, hoe erg ze ook zijn, in de marge zetten van de jaarlijkse moorden. De grootste groep moorden zijn de relationele moorden, meestal met mes, maar een brandblussermoord in de eigen huiskamer (?) is natuurlijk ook wel ‘cool’.
Een reden dat juist de relationele moorden géén aandacht krijgen is omdat, als je die moorden wilt snappen, het te dicht bij jezelf komt, te dicht bij het eigen denken.
Vernemen dat die man zijn ex-vriendin met een brandblusser doodsloeg, is best kicken, maar de reden erachter ook willen snappen, dat zou het wel eens te dicht bij het eigen denken kunnen brengen. Liever gewoon genieten dat het jezelf niet is overkomen zonder feitelijke kennis.
Het is veel lekkerder om weg te zwijmelen in die speciale moorden, zeggen hoe erg je het vindt en ervan genieten dat het jezelf niet is overkomen, er lekker in rond zwemmen, heerlijk.
In 2008 waren er 176 moorden, waarvan 72 procent in de relationele sfeer, oftewel 127 mensen (Tristan valt daarbuiten. Baflo ligt er half binnen). Van die 176 moorden is 28 procent, oftewel 49 mensen, om andere redenen gepleegd en in die groep zitten mensen als Tristan.
Trek ik de lijn even door, dan heeft Tristan in 2011 statistisch gezien 7 mensen van die 49 voor zijn rekening genomen. Nog 42 mensen te gaan, die minder media-aandacht krijgen, maar die 43 mensen is een veel groter aantal dan wat Tristan heeft gedaan.
Om nog maar te zwijgen over die veel grotere groep relationeel vermoorde mensen van 127, waar de massa geen overdreven emotionele reacties over heeft, omdat de media dat niet brengen. Dat is niet zo spannend, niet zo sappig, niet zo sensationeel. De media hebben nog veel goed werk te verzetten. Ik denk dat ik het wel niet zal snappen.
Weet je, als we nu mensen al cursussen gaan aanbieden waarin ze gaan leren hoe ze een ‘Tristan’ het wapen uit de hand kunnen slaan, dan leren we dat de burger ook te doen jegens de politie, of niet? Wat is er in Baflo gebeurd met die motoragent? Ik denk dat de politie, nu die marktwerkingcursussen gaan komen inzake de irrationele angst voor Tristan’s, extra training nodig heeft om zich nu terecht nog meer te kunnen verdedigen en zichzelf kunnen beschermen tegen burgers die niet meer bang zijn voor hun dienstpistool. Maar dat kost weer meer bits en bytes van de overheid en daar is geen budget voor. Een nadenkertje… Lekker bezig samen!
De media en politieke denkverloedering is reeds lange tijd gaande. In 1993 ontstond het televisieprogramma Twee Vandaag, een samenwerking tussen TROS en EO. Ik draaide als zelfstandige aan de EO-kant. Onderwerp: carpoolseks. Een vrouw prostitueerde zich in een camper (Duitse pooiers erachter) op de carpoolplaats bij Gouda. Motivatie van de EO-eindredactie was: “Wij zijn tegen, dus dat is goed voor onze achterban en het is seks, dus goed voor de kijkcijfers.”
Een kleine christelijke partij had het gegeven in de publiciteit gebracht. Zij wilde dat die carpoolseks stopte. Interview met iemand van die christelijke partij. Daarna de burgemeester, die zei dat Nederland een gedoogbeleid had. Als de camera uit is, gaan de tongen meer los en de burgemeester zei ons dat het gewoon verkiezingsretoriek was van de christelijke partij (het was verkiezingstijd). Als die christelijke partij echt wat had willen bereiken, had ze dat beter in de wandelgangen kunnen regelen. Nu was er niets meer te regelen. “Oké”, dacht ik, terug naar die christelijke partij om naar haar ware normen en waarden te vragen en de hand in eigen boezem te steken. Maar nee, dat vond de journalist helemaal niet interessant.
Mijn motivatie was al zo vóór de valse zedenzaak, mijn strijd tegen de verloedering is door het smerig handelen van justitie Nederland slechts sterker geworden, wellicht door het jeugdig psychisch misbruik door mijn ouders.
De massa zwijgt, maar ik zwijg niet! Alles is gebaseerd op het denken, het grote gat in de markt, ook hoe ik denk en dus handel op basis van mijn denken. Een Tristan of Karst heeft ook eerst nagedacht, de agente die haar gewelddadige man doodschoot had ook nagedacht. Hoe die man in Baflo heeft gedacht…? Ik denk dat die niet heeft nagedacht maar zijn ongecontroleerde angst en woede emotie volgde.
Het denken is altijd dé basis van ons handelen, ons denken bepaalt onze emotie. Alleen denken we daar niet over na, weten we dat meestal niet eens. De kennis ontbreekt, omdat deze bekende kennis niet aangeleerd noch doorgegeven wordt.
Of ben ik zo’n verlichte denker, dat ik dit alléén snap? Dacht het niet!
We hebben steeds meer elektronische hulpmiddelen die de mens fundamenteel dommer maken en daardoor banger, met minder normen en waarden. De waarde van de adelhouders is wat de huidige norm van de politiek bepaalt. Als lezers hun normen en waarden wat hebben ontdaan van het stof, misschien willen zij dan wat meer weten over het onderwerp ‘hoe denk ik’, niet omwille van mij maar voor de samenleving.
Hoe u denkt, weet ik niet. Ik kijk alleen naar de feiten en de verloederende samenleving. Ik kijk als onderdeel van het geheel de samenleving in.
Daar waar de samenleving gedekt is door de Adelhouderswereld, blijft de groei. Daar waar die wereld niet door adelhouders gedekt is, wordt die reeds afgebroken door de politiek. Bijvoorbeeld de brandweer en het leger en de zorg komen daar waar die niet door adelhouders gedekt is, ook aan de beurt. Het systeem van staatsschulden maken en rente betalen zit al door het plafond heen. De lijfeigenen dragen de last, de adelhouders de winst.
De Verenigde Staten hebben een staatsschuld van 14.000 miljard dollar($ 14.000.000.000.000). De staatsschuld in Nederland is voor 2011 geraamd op 338 miljard euro (€ 338.000.000.000). De banken en met name de adelhouders daarachter liggen in een deuk. Als de lijfeigenen de rentelast echter niet meer kunnen dragen, brokkelt het financieel bits- en bytessysteem af, want er is geen dekking. Nederland betaalt in 2011 zo’n twaalf miljard euro (€12.000.000.000) (3.5%) aan rente over de staatsschuld. Wat lossen we af? Wie lacht er het best bij de staatsschuld? Wie ontvangt die rente? Wie bezit al dat geld, die bits & bytes, echt? Laat die cijfers even op je inwerken…….. Het systeem brokkelt af…..
Alle landen hebben staatschulden, hetgeen zegt dat er inderdaad boven al die landen een andere verhulde wereld is, de wereld van de adelhouders die alles in handen hebben. Het volk – hun lijfeigenen – en de politiek als intermediair tussen de Adelhouderswereld en de wereld van de lijfeigenen. Om de adelhouder tevreden te houden en omdat de kosten niet meer betaalbaar zijn, aflossen al helemaal onmogelijk is, worden de rechten van de lijfeigenen gedurende de laatste jaren steeds sneller afgebouwd. Geld lenen kost geld, waarschuwt een overheidsreclame.
Op welke partij moet ik nog stemmen? De SGP heeft nog wel normen en waarden, maar ik heb geen geloof meer en zij stellen vrouwen niet gelijk aan mannen, dus no go. De populistische, ondemocratische PVV is voor mij ook een absolute no go. Er is geen partij meer over waar ik op wil stemmen. Ik stem dus, net als heel veel medeburgers, alleen nog maar strategisch, nooit meer vóór maar altijd tegen. En op basis van democratische verkiezingen met tegenstemmers krijg je heel vreemde regeringen, een vreemde democratie en een vreemde verloederende samenleving.
De nieuwe verkiezingspamfletten dienen anders te worden bedacht en beter opgemaakt te worden, dienen nog wat meer reactief te zijn: “Stem op onze partij, omdat u tegen die en die partij bent. Wij zijn als partij ook niets waard, beste burger, want wij zijn onze normen en waarden allang kwijtgeraakt door de marktwerking, maar dat maakt niet uit. Stem op ons om tegen de ander te zijn. Wij zijn altijd nog beter dan die ander is.”
Dit is de nieuwe strategie, op naar een nog betere samenleving.
Denk er eens over na, als u tijd hebt naast uw twitteren, e-mailen, sms-en en andere onzin en uzelf even afvraagt “Waar gaat het eigenlijk om?” Een veelgehoorde uitspraak in de samenleving van de lijfeigenen is: “Het gaat weer nergens over.”
Hoogachtend,
Robbert Huijskens
Geboren 21 mei 1957 te Breda
Lijst van aangeschrevenen:
Hare Majesteit Koningin Beatrix
1 Minister-president, minister van Algemene Zaken, Mark Rutte
2 Viceminister-president, minister van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie,
Maxime Verhagen
3 Minister van Veiligheid en Justitie, Ivo Opstelten
A Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart,
4 Commissie De Wit, Jan de Wit,
5 Landelijke Deken der Advocatuur, mr. Jan Loorbach
6 College van procureurs-generaal, mr. Harm Brouwer
7 Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Piet Hein Donner
8 Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, Henk Bleker
9 Agentschap.nl (Ministerie van Economische Zaken Landbouw en Innovatie),
algemeen directeur Ab van Ravestein,
10 Minister voor Immigratie en Asiel, Gerd Leers
11 Minister van Financiën, Jan Kees de Jager
12 Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, Fred Teeven
13 Minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal
14 Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, Ben Knapen
15 Ministerie van Defensie, Hans Hillen (actieve bezuiniger)
16 Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Henk Kamp
B Minister van Volksgezondheid Welzijn en Sport, Edith Schippers
C Vestigingsdirecteur ROC Friesepoort, Bejanne Hobert MME
17 RTV Noord Directeur Gijs Lensink
18 Burgemeester van Groningen, Peter Rehwinkel
19 Burgemeester van Heerenveen, Tjeerd van der Zwan
20 Tweede Kamerfractie PvdA, Job Cohen
21 D66-fractie Tweede Kamer, Alexander Pechtold
D GroenLinks-fractie, Jolande Sap
22 SP-fractie, Emile Roemer
23 Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, Pieter Winsemius
24 Onderzoeksraad voor Veiligheid, mr. Tjibbe Joustra
25 Directie ING bank Nederland, Jan Hommen
MEDIA:
Nieuwsuur
Pau & Witteman
NRC
OPZIJ
DvhN
KvdB Andries Knevel
Vrij Nederland
Elsevier
Mijn E-mail aan SP en brief aan GroenLinks;
GroenLinks Jolande Sap persoonlijk Postbus 20018 2500 EA DenHaag
Onderwerp: Kamervragen wapens thuis
11 april 2011
Geachte mevrouw Sap,
Ik heb u halverwege februari 2011 mijn Essay ‘Alles is omgekeerd’, subtitel ‘hoe denk ik’ toegezonden. Een van uw medewerkers heeft namens u een ontvangstbevestiging gestuurd. Mijn dank daarvoor.
Ik heb sinds die tijd nagenoeg twee maanden tegen de ontwikkelingen in de wereld en Nederland aan zitten kijken en heb besloten zelf mijn conclusie te trekken door een Conclusie van Antwoord te schrijven op mijn Essay. Dat zal ik aan dezelfde groep mensen toezenden en ook op mijn website plaatsen www.hoedenkik.nl.
Mijn Conclusie van Antwoord zal mogelijk nog scherper zijn dan mijn Essay. De ontwikkelingen binnen de politiek en de media noopten mij vandaag toch even eerder in de pen te klimmen inzake ‘realistisch denken’.
Ik heb de SP een e-mail gestuurd. Deze voeg ik nu in. De inhoud spreekt voor zich;
Geachte Mevrouw Gesthuizen, (SP)
Ik hoorde u vanmorgen op Radio 1 zeggen, dat u Kamervragen gaat stellen inzake het thuis opslaan van schietsportwapens.
Ik heb o.a. de heer Emile Roemer en de heer Jan de Wit d.d. 15 februari 2011 een Essay toegezonden. Mocht ik geen reactie op ontvangen. Dit Essay staat ook online op www.hoedenkik.nl.
Ik heb nu bijna twee maanden na die datum de wereld in zitten kijken en heb mijn conclusie inzake mijn eigen Essay al in de steigers staan. Dat wordt nog weer wat pittiger, want ik ga dan verder in op wat er loos is in de samenleving, met een sterke focus op de politiek en de media. Daar kwam de schietpartij van een geesteszieke man nu nog overheen.
Het is dramatisch als er iemand psychisch in de knoop geraakt en tot dit soort daden over gaat. Het is echter tegenwoordig ook gelijk een enorme hype, zeg maar gerust volksvermaak met angstreacties tot gevolg.
Vervolgens gaan media en politici daar zeer populistisch mee om, vaak volledig los van enige realiteitszin.
Karst T. zorgde voor zeven doden en elf gewonden. Ongeveer een gelijk aantal doden en gewonden, dus populistisch gezien, gaan we de Suzuki Swift nu ook verbieden? Gaan we alle auto’s verbieden, want de realiteit is dat auto’s de meeste doden maken? Gaan we keukenmessen verbieden, want de meeste mensen worden, denk ik, doodgestoken? Gaan we relaties verbieden, want de meeste moorden zijn moorden die met relaties te maken hebben en vinden thuis plaats?
U had het op de radio over boogschieten. Dat heb ik ook gedaan, met een zogeheten ‘recurve boog’, zeg maar de olympische sportboog. Daarmee over straat lopen doet geen gezond denkend mens. Deze bogen kunnen al vele jaren uiteengenomen worden en in een compacte koffer worden vervoerd. Een absoluut dodelijk wapen en geruisloos.
Kent u de ‘compound boog’? Dat is een handboog die de helft aan lengte is vergeleken met de recurve boog. Werkt met katroloverbrenging en is krachtiger dan de recurve boog (jachtwapen). De kruisboog dan, klein, compact en dodelijk! Al deze wedstrijdwapens hebben duizenden mensen thuis en zijn vrij verkrijgbaar.
Wat te denken van de luchtbuksen, luchtgeweren en pistolen? Allemaal vrij te koop en in bepaalde gevallen heb ik me daar als verlofhouder zeer over verbaasd. Deze luchtwedstrijd en hobbywapens hoef je niet meer te spannen, maar werken op perslucht, 200 bar. Kalibers zijn enorm dikke kogels. Daar moeten er duizenden van in omloop zijn en is geen verlof (een verlof is géén vergunning) voor nodig. Zwartkruit mag je vrij kopen in Nederland. Daar is geen verlof voor nodig, maar in Duitsland is dat weer wel verlofplichtig. Onderdelen van munitie kopen is verlofplichtig in Nederland, in Duitsland weer niet. Ziet u ook de combinatie die ik zie? Ik verbaas me steeds weer.
Uw mede-Kamerlid, Liesbeth van Tongeren, wil een referendum inzake kernenergie. Dat voorbeeld ga ik gebruiken in mijn conclusie op mijn eigen Essay, inzake onrealistisch denken. De realiteit is dat Nederland kernenergie importeert en dat rondom Nederland ettelijke kerncentrales staan. Het maakt helemaal niet uit of ze in of vlak naast Nederland staan, want dat is reeds de realiteit.
Allemaal populisme op basis van een emotie gestuurde samenleving. Dat door emotie gestuurd zijn, daar ga ik in mijn Essay uitgebreid op in. Het is zo slecht voor de mens en de samenleving. Ik bied in mijn Essay ook oplossingen aan. Mijn denken zit namelijk in de laag van het waarom we denken hoe we denken. Tja, dat is lastig voor velen, want dat raakt de lezer (politicus) zelf. De focus in mijn Essay is een gezondere samenleving.
Ik ben KNSA-sportschutter en lid van een van de grootste clubs van Nederland, Schietsportvereniging Drachten. De club heeft clubwapens en veel leden hebben eigen wapens. Er zitten topschutters bij. Ik schiet meer hobbymatig. Clubs hebben dus ook een wapenkluis en munitie wordt apart opgeslagen. Dat is wettelijk zo geregeld. Geen club heeft zo veel ruimte om alle wapens op te slaan, maar het is ook niet slim! In Amsterdam is een club annex wapenhandel beroofd, een soort ramkraak. Ongeveer vierhonderd wapens verdwenen in het criminele circuit! Onze club ligt afgelegen. Voordat de politie daar via de beveiligingsmeldkamer is, zijn al die door u gewenste aldaar veilig opgeslagen wapens al verdwenen in het criminele circuit. Thuis opslaan is veel veiliger!
De schietsport is niet alleen het schieten zelf, het is meer. Er hoort ook munitie bij en dat is kostbaar. Het herladen van munitie is onderdeel van de sport. Dat is tijdrovend precisiewerk. Ik schiet bijvoorbeeld met een antiek geweer, een geweer uit 1871. Het is een zogeheten ‘vrij wapen’, ik mag dat verlofvrij hebben. Dat staat ook niet op mijn verlof, iedereen kan zo’n geweer kopen en thuis aan de muur hangen. (Denk dan even aan het gegeven dat ik in Nederland zwartkruit kopen kan en in Duitsland onderdelen van munitie. Niets is echt dicht te timmeren.) Het is een enorm kaliber Gouvernement 50/70, zeg maar ‘punt 50’. Er zijn geen kogels voor te koop. Die giet ik thuis zelf. Een huls kost 4.50 euro. Dat is duur, vandaar het herladen. Het schoonmaken van de hulzen en het herladen is uren werk, werk dat niet op de club mogelijk is. Dat is gewoon praktisch niet haalbaar. Ook het onderhoud aan zo’n geweer is een minutieuze klus. Zeker met een zwartkruitgeweer, want die moet nadien letterlijk helemaal uit elkaar en uitgesopt worden.
Ik heb een tweede geweer, een kleine met kant-en-klaar munitie (22LR). Die is goedkoper en die gebruik ik als oefengeweer. Ik heb thuis veel werk in dat geweer gestoken om die aan te passen aan het model van mijn antieke geweer. Dat kan niet op de club.
De schietsport gaat dus veel verder dan een paar kogeltjes verschieten op de baan. Sportschutters dragen zorg voor hun wapen, serieuze zorg. Kan ik een tijdje wegens tijdgebrek niet schieten, dan hebben mijn geweren wel even wat onderhoud nodig, vet houden. Wapens niet meer thuis mogen opslaan, dan lijkt het mij ook zinnig auto’s te gaan verbieden. Denk aan Karst T. en de vele verkeersdoden.
Dit is nu slechts via media de ernstige zaak van Alphen aan den Rijn hypen, het voeden van onrealistische angst, met als doel kiezers te trekken.
Ik verneem vandaag dat Tristan van der V. een psychisch verleden had, hetgeen bekend was in het politiesysteem. In 2006 is hij tien dagen opgenomen wegens suïcide drang. Dus daar zit de eerste fout, ervoor, bij het systeem overheid. Hij had nooit een verlof mogen krijgen.
Ik heb ook gelezen dat in de wapenwet van Finland een psychische weging van verlofhouders wordt toegepast. Dát lijkt mij een heel goed idee. Pleit daar maar voor om het nog veiliger te krijgen.
Iemand die psychisch flipt, helaas gebeurt dat wel eens. Een politieagent verkracht en doodt een meisje. Een politieagent vermoordt zijn eigen gezin. Kent u die krantenkoppen ook nog? De politie de dienstwapens ook maar afnemen dan of de politie als geheel dan ook maar afschaffen, omdat er wel eens een agent psychisch flipt? Helaas gebeurt dat wel eens, dat voorkom je nooit, ook niet met wapens op de club laten.
Helaas volgt de politiek al jaren de ‘methode Wilders’ in het steeds populistischer gaan denken. Daar refereer ik al aan in mijn Essay, daar ga ik in mijn Conclusie van Antwoord op mijn eigen Essay nog dieper op in.
Komt op de website en ik zal die conclusie ook naar de personen sturen aan wie ik mijn Essay heb gezonden. Probeer vooral realistisch te blijven denken.
Ik zie uit naar uw reactie,
Met vriendelijke groet, Hoogachtend, Robbert Huijskens;
Geachte mevrouw Sap, ik zie ook uit naar uw reactie op deze brief.
Met vriendelijke groet, Hoogachtend, Robbert Huijskens